De viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose is ook onderverdeeld in vele klassen, afhankelijk van verschillende toepassingen.De viscositeit van het wastype is 10 ~ 70 (lager dan 100), de bovengrens van de viscositeit ligt tussen 200 ~ 1200 voor bouwdecoratie en andere industrieën, en de viscositeit van voedselkwaliteit is zelfs nog hoger.Ze liggen allemaal boven de 1000, en de viscositeit van verschillende industrieën is niet hetzelfde.
Vanwege het brede toepassingsbereik.
De viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose wordt beïnvloed door de relatieve molecuulmassa, concentratie, temperatuur en pH-waarde, en het wordt gemengd met ethyl- of carboxypropylcellulose, gelatine, xanthaangom, carrageen, johannesbroodpitmeel, guargom, agar, natriumalginaat, pectine, Arabische gom en zetmeel en zijn derivaten hebben een goede compatibiliteit (dwz synergetisch effect).
Wanneer de pH-waarde 7 is, is de viscositeit van de natriumcarboxymethylcellulose-oplossing het hoogst, en wanneer de pH-waarde 4~11 is, is deze relatief stabiel.Carboxymethylcellulose in de vorm van alkalimetaal- en ammoniumzouten is oplosbaar in water.Tweewaardige metaalionen Ca2+, Mg2+ en Fe2+ kunnen de viscositeit ervan beïnvloeden.Zware metalen zoals zilver, barium, chroom of Fe3+ kunnen ervoor zorgen dat het uit de oplossing neerslaat.Als de concentratie van ionen wordt gecontroleerd, zoals de toevoeging van het chelaatvormer citroenzuur, kan een viskeuzere oplossing worden gevormd, wat resulteert in een zachte of harde gom.
Natriumcarboxymethylcellulose is een soort natuurlijke cellulose, die over het algemeen wordt gemaakt van katoenlinter of houtpulp als grondstof en wordt onderworpen aan een veretheringsreactie met monochloorazijnzuur onder alkalische omstandigheden.
Volgens de specificaties van de grondstoffen en de substitutie van de hydroxylwaterstof in de cellulose D-glucose-eenheid door de carboxymethylgroep worden in water oplosbare polymeerverbindingen met verschillende substitutiegraden en verschillende molecuulgewichtsverdelingen verkregen.
Omdat natriumcarboxymethylcellulose veel unieke en uitstekende eigenschappen heeft, wordt het veel gebruikt in de dagelijkse chemische industrie, voedsel en medicijnen en andere industriële productie.
Een van de belangrijkste indicatoren van natriumcarboxymethylcellulose is de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose.De waarde van de viscositeit houdt verband met verschillende factoren, zoals concentratie, temperatuur en afschuifsnelheid.Factoren zoals concentratie, temperatuur en afschuifsnelheid zijn echter de externe factoren die de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose beïnvloeden.
Het molecuulgewicht en de moleculaire verdeling zijn de interne factoren die de viscositeit van de natriumcarboxymethylcellulose-oplossing beïnvloeden.Voor de productiecontrole en de ontwikkeling van de productprestaties van natriumcarboxymethylcellulose heeft het onderzoek naar het molecuulgewicht en de molecuulgewichtsverdeling een uiterst belangrijke referentiewaarde, terwijl de meting van de viscositeit slechts een bepaalde referentierol kan spelen.
De wetten van Newton in de reologie, lees alstublieft de relevante inhoud van "reologie" in de fysische chemie, het is moeilijk uit te leggen in een of twee zinnen.Als je het moet zeggen: voor een verdunde oplossing van cmc dichtbij een Newtonse vloeistof is de schuifspanning evenredig met de snijkantsnelheid, en de proportionele coëfficiënt daartussen wordt de viscositeitscoëfficiënt of kinematische viscositeit genoemd.
Viscositeit wordt afgeleid van de krachten tussen moleculaire ketens van cellulose, inclusief dispersiekrachten en waterstofbruggen.In het bijzonder is de polymerisatie van cellulosederivaten geen lineaire structuur, maar een meervoudig vertakte structuur.In de oplossing zijn veel meervoudig vertakte cellulose met elkaar verweven om een ruimtelijke netwerkstructuur te vormen.Hoe strakker de structuur, hoe groter de krachten tussen de moleculaire ketens in de resulterende oplossing.
Om stroming te genereren in een verdunde oplossing van cellulosederivaten moet de kracht tussen de moleculaire ketens worden overwonnen, dus een oplossing met een hoge polymerisatiegraad vereist een grotere kracht om stroming te genereren.Voor viscositeitsmeting is de kracht op de CMC-oplossing de zwaartekracht.Onder de voorwaarde van constante zwaartekracht heeft de ketenstructuur van de CMC-oplossing met een hoge polymerisatiegraad een grote kracht en is de stroming langzaam.De langzame stroming weerspiegelt de viscositeit.
De viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose houdt voornamelijk verband met het molecuulgewicht en heeft weinig te maken met de mate van substitutie.Hoe groter de substitutiegraad, hoe groter het molecuulgewicht, omdat het molecuulgewicht van de gesubstitueerde carboxymethylgroep groter is dan de voorgaande hydroxylgroep.
Het natriumzout van cellulosecarboxymethylether, een anionische cellulose-ether, is een wit of melkachtig wit vezelachtig poeder of korreltje, met een dichtheid van 0,5-0,7 g/cm3, vrijwel geurloos, smaakloos en hygroscopisch.Het is gemakkelijk in water te dispergeren om een transparante colloïdale oplossing te vormen en is onoplosbaar in organische oplosmiddelen zoals ethanol.De pH van een 1% waterige oplossing is 6,5 tot 8,5.Wanneer de pH>10 of <5 is, wordt de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose aanzienlijk verlaagd en zijn de prestaties het beste wanneer de pH=7 is.
Het is thermisch stabiel.De viscositeit stijgt snel onder de 20℃ en verandert langzaam bij 45℃.Langdurige verwarming boven 80℃ kan het colloïd denatureren en de viscositeit en prestaties aanzienlijk verminderen.Het is gemakkelijk oplosbaar in water en de oplossing is transparant;het is zeer stabiel in alkalische oplossing en is gemakkelijk te hydrolyseren in aanwezigheid van zuur.Wanneer de pH-waarde 2-3 is, zal het neerslaan.
Posttijd: 07-nov-2022