Dispergeerbaar polymeerpoeder en andere anorganische lijmen (zoals cement, gebluste kalk, gips, klei, enz.) en diverse toeslagstoffen, vulstoffen en andere additieven [zoals hydroxypropylmethylcellulose, polysacharide (zetmeelether), vezelvezels, enz.] zijn fysiek gemengd om droog gemengde mortel te maken.Wanneer de droge poedermortel aan water wordt toegevoegd en geroerd, onder invloed van hydrofiel beschermend colloïd en mechanische schuifkracht, kunnen de latexpoederdeeltjes snel in het water worden gedispergeerd, wat voldoende is om het herdispergeerbare latexpoeder volledig filmachtig te maken.De samenstelling van rubberpoeder is anders, wat van invloed is op de reologie van de mortel en verschillende constructie-eigenschappen: de affiniteit van het latexpoeder voor water wanneer het opnieuw wordt gedispergeerd, de verschillende viscositeit van het latexpoeder na dispersie, het effect op de luchtgehalte van de mortel en de verdeling van bellen. De interactie tussen rubberpoeder en andere additieven zorgt ervoor dat verschillende latexpoeders de functies hebben van het verhogen van de vloeibaarheid, het verhogen van de thixotropie en het verhogen van de viscositeit.
Algemeen wordt aangenomen dat het mechanisme waarmee herdispergeerbaar latexpoeder de verwerkbaarheid van verse mortel verbetert, is dat het latexpoeder, vooral het beschermende colloïde, bij dispergering een affiniteit voor water heeft, wat de viscositeit van de slurry verhoogt en de cohesie van de mortel verbetert. bouwmortel.
Nadat de verse mortel met de latexpoederdispersie is gevormd, met de absorptie van water door het basisoppervlak, het verbruik van de hydratatiereactie en de vervluchtiging in de lucht, neemt het water geleidelijk af, komen de harsdeeltjes geleidelijk dichterbij en vervaagt het grensvlak geleidelijk. , en de hars versmelt geleidelijk met elkaar.uiteindelijk gepolymeriseerd tot een film.Het proces van vorming van polymeerfilms is verdeeld in drie fasen.In de eerste fase bewegen de polymeerdeeltjes vrij in de vorm van een Brownse beweging in de initiële emulsie.Naarmate het water verdampt, wordt de beweging van de deeltjes op natuurlijke wijze steeds beperkter, en de grensvlakspanning tussen het water en de lucht zorgt ervoor dat ze geleidelijk op één lijn komen te staan.In de tweede fase, wanneer de deeltjes met elkaar in contact komen, verdampt het water in het netwerk via het capillair, en de hoge capillaire spanning die op het oppervlak van de deeltjes wordt uitgeoefend, veroorzaakt de vervorming van de latexbollen, waardoor ze samensmelten, en het resterende water vult de poriën en de film wordt grofweg gevormd.De derde en laatste fase maakt de diffusie (soms zelfadhesie genoemd) van de polymeermoleculen mogelijk om een werkelijk continue film te vormen.Tijdens de filmvorming consolideren de geïsoleerde mobiele latexdeeltjes zich tot een nieuwe dunne filmfase met hoge trekspanning.Om ervoor te zorgen dat het dispergeerbare polymeerpoeder een film kan vormen in de opnieuw geharde mortel, moet uiteraard gegarandeerd worden dat de minimale filmvormingstemperatuur (MFT) lager is dan de uithardingstemperatuur van de mortel.
Colloïden – polyvinylalcohol moeten worden gescheiden van het polymeermembraansysteem.Dit is geen probleem in het alkalische cementmortelsysteem, omdat de polyvinylalcohol zal worden verzeept door de alkali die wordt gegenereerd door de cementhydratatie, en de adsorptie van het kwartsmateriaal de polyvinylalcohol geleidelijk van het systeem zal scheiden, zonder het hydrofiele beschermende colloïde. .De film die wordt gevormd door het dispergeerbare latexpoeder te dispergeren, dat onoplosbaar is in water, kan niet alleen werken in droge omstandigheden, maar ook onder langdurige wateronderdompeling.Uiteraard in niet-alkalische systemen, zoals gips of systemen met alleen vulstoffen, aangezien polyvinylalcohol nog steeds gedeeltelijk aanwezig is in de uiteindelijke polymeerfilm, wat de waterbestendigheid van de film beïnvloedt, wanneer deze systemen niet worden gebruikt voor langdurig watergebruik. onderdompeling, en het polymeer nog steeds zijn karakteristieke mechanische eigenschappen heeft, kan dispergeerbaar polymeerpoeder nog steeds in deze systemen worden gebruikt.
Met de uiteindelijke vorming van de polymeerfilm wordt in de uitgeharde mortel een systeem gevormd dat bestaat uit anorganische en organische bindmiddelen, dat wil zeggen een bros en hard skelet bestaande uit hydraulische materialen, en wordt herdispergeerbaar polymeerpoeder gevormd in de opening en het vaste oppervlak.flexibel netwerk.De treksterkte en cohesie van de polymeerharsfilm gevormd door het latexpoeder worden verbeterd.Vanwege de flexibiliteit van het polymeer is het vervormingsvermogen veel hoger dan de stijve structuur van de cementsteen, worden de vervormingsprestaties van de mortel verbeterd en wordt het effect van het verspreiden van spanning aanzienlijk verbeterd, waardoor de scheurweerstand van de mortel wordt verbeterd .
Met de toename van het gehalte aan dispergeerbaar polymeerpoeder ontwikkelt het hele systeem zich richting plastic.In het geval van een hoog latexpoedergehalte overschrijdt de polymeerfase in de uitgeharde mortel geleidelijk de fase van het anorganische hydratatieproduct, zal de mortel kwalitatieve veranderingen ondergaan en een elastomeer worden, en zal het hydratatieproduct van cement een “vulmiddel” worden.De treksterkte, elasticiteit, flexibiliteit en afdichtingseigenschappen van de mortel gemodificeerd met dispergeerbaar polymeerpoeder werden verbeterd.Door het opnemen van dispergeerbare polymeerpoeders kan een polymeerfilm (latexfilm) worden gevormd en deel uitmaken van de poriewanden, waardoor de zeer poreuze structuur van de mortel wordt afgedicht.Het latexmembraan heeft een zelfrekmechanisme dat spanning uitoefent op de verankering met de mortel.Door deze interne krachten wordt de mortel als één geheel vastgehouden, waardoor de cohesiesterkte van de mortel toeneemt.De aanwezigheid van zeer flexibele en zeer elastische polymeren verbetert de flexibiliteit en elasticiteit van de mortel.Het mechanisme voor de toename van de vloeispanning en bezwijksterkte is als volgt: wanneer er kracht wordt uitgeoefend, worden microscheuren vertraagd als gevolg van de verbetering van de flexibiliteit en elasticiteit, en vormen ze zich pas nadat hogere spanningen zijn bereikt.Bovendien belemmeren de met elkaar verweven polymeerdomeinen ook het samensmelten van microscheuren tot doorgaande scheuren.Daarom verhoogt het dispergeerbare polymeerpoeder de bezwijkspanning en bezwijkrek van het materiaal.
De polymeerfilm in de polymeergemodificeerde mortel heeft een zeer belangrijke invloed op de uitharding van de mortel.Het herdispergeerbare polymeerpoeder dat op het grensvlak wordt verdeeld, speelt een andere sleutelrol nadat het is gedispergeerd en tot een film is gevormd, namelijk het vergroten van de hechting aan de materialen die in contact komen.In de microstructuur van het grensvlak tussen de poederpolymeer-gemodificeerde keramische tegelhechtmortel en de keramische tegel vormt de door het polymeer gevormde film een brug tussen de verglaasde keramische tegel met extreem lage waterabsorptie en de cementmortelmatrix.Het contactgebied tussen twee ongelijksoortige materialen is een bijzonder risicogebied waar krimpscheuren ontstaan en tot verlies van hechting leiden.Daarom speelt het vermogen van latexfilms om krimpscheuren te genezen een belangrijke rol bij tegellijmen.
Tegelijkertijd heeft het herdispergeerbare polymeerpoeder dat ethyleen bevat een prominentere hechting aan organische substraten, vooral aan soortgelijke materialen, zoals polyvinylchloride en polystyreen.Een goed voorbeeld van
Posttijd: 31 oktober 2022